ADN-ja e ruajtur në kristal “mund të rikthejë” njerëzimin miliarda vjet pas zhdukjes

Shkencëtarët britanikë kanë ruajtur informacionin e ADN-së për një njeri të tërë në një kristal, i cili mund të përdoret për të rikthyer njerëzimin nëse zhduket.

Ekipi nga Qendra Kërkimore Optoelektronike e Universitetit të Southampton (ORC) ka përdorur laser për të shkruar të dhënat në një kristal 5D, për të cilin ata thanë se mund të mbijetojë për miliarda vjet.

Ndryshe nga formatet e tjera të ruajtjes, ai nuk degradohet me kalimin e kohës.

Në një deklaratë, universiteti e përshkroi kristalin – ekuivalent me kuarcin e shkrirë – si një nga “materialet më të qëndrueshme kimikisht dhe termikisht në Tokë”.

Bëhet e ditur se ai mund të përballojë forca masive, temperatura ekstreme dhe “ekspozimin ndaj rrezatimit kozmik”.

Ekipi në Southampton, i udhëhequr nga profesori Peter Kazansky, ka përdorur laser ultra të shpejtë për të ngulitur të dhëna rreth gjenomit njerëzor – që përfaqësojnë të gjithë grupin e udhëzimeve të ADN-së që gjenden në një qelizë.

Ekipi shpreson se kristali mund të përdoret në të ardhmen për të regjistruar gjenomet e specieve të rrezikuara të bimëve dhe kafshëve të cilat përballen me zhdukjen.

Por, ka një ngecje, shkruan skynews, përcjell Telegrafi.

Aktualisht nuk është e mundur të krijohen në mënyrë sintetike njerëz, bimë dhe kafshë duke përdorur vetëm informacionin gjenetik.

Prof. Kazansky tha se jetëgjatësia e kristalit 5D nënkupton se informacioni do të ishte i disponueshëm nëse ndonjëherë do të bëheshin përparime në ADN.

“Kristali 5D hap mundësi për studiues të tjerë për të ndërtuar një depo të përjetshme të informacionit gjenomik nga i cili organizmat komplekse si bimët dhe kafshët mund të restaurohen nëse shkenca e lejon në të ardhmen”, shtoi Kazansky.

Siç raportohet, kristali përfshin një çelës vizual për të treguar detaje rreth asaj se çfarë të dhënash ruhen brenda dhe se si mund të përdoren nga një inteligjencë e ardhshme – specie ose makineri – për të krijuar një njeri.

Çelësi tregon elementet universale (hidrogjeni, oksigjeni, karboni dhe azoti); katër bazat e molekulës së ADN-së (adenina, citozina, guanina dhe timina) me strukturën e tyre molekulare; vendosjen e tyre në strukturën spirale të dyfishtë të ADN-së; dhe si pozicionohen gjenet në një kromozom, i cili më pas mund të futet në një qelizë.